Followers

Monday, 23 September 2024

असावा किल्ला

किल्ले असावा .....🚩🚩🚩












असावा किल्ला
किल्ल्याची उंची : 2400
किल्ल्याचा प्रकार : गिरीदुर्ग
डोंगररांग : पालघर
प्रकार : मध्यम
ठाणे जिल्यातील बोईसर हे महत्वाचे शहर आहे. प्राचीनकाळी डहाणू, तारापूर, ठाणे, कल्याण इत्यादी बंदरातून मोठया प्रमाणात परदेशांशी व्यापार होत. या बंदरात उतरणार माल विविध मार्गांनी देशावर जात असे. या मार्गांवर लक्ष ठेवण्यासाठी व संरक्षणासाठी किल्ले बांधले जात. यापैकीच एक असावा किल्ला डहाणू व तारापूर बंदरांना देशाशी जोडणाऱ्या मार्गांवर प्राचीनकाळी बांधण्यात आला. ठाण्यातील पुरातन किल्ला चढण्यास सोपा असून गर्द रानातून जाणाऱ्या रस्त्यामुळे हा रज दिवसाचा ट्रेक आल्हाददायक होतो.
पाहण्याची ठिकाणे :
गडाच्या तटबंदी वरून आपला गडावर प्रवेश होतो. गडाची तटबंदी दगड रकमेकांवर रचून बनवलेली आहे. गडाच्या माथ्यावर कातळात खोदलेली 2 टाक्या आहेत. त्यापैकी मोठ्या टाकीतील पाणी पिण्यायोग्य आहे. किल्ल्याच्या दक्षिण टोकाला प्रचंड मोठे बांधीव टाक आहे. या टाक्यांची लांबी 59 फूट व खोली 15 फुट आहे. या टाक्याचे वैशिष्ठ म्हणजे याच्या एका बाजूला कातळ आहे व उरलेल्या तीन बाजू घडीव दगडांनी बांधून काढलेल्या आहेत. टाक्याच्या पश्चिमेकडील भिंतीत टाक्यात उतरण्यासाठी पायऱ्या बनवलेल्या आहेत. या टाक्यांची भिंत फुटल्याने यात आता पाणी साठत नाही.
हे टाक पाहून उत्तरेकडे चालत जाताना डाव्या हाताला पश्चिमाभिमुख प्रवेशद्वाराची जागा दिसते. प्रवेशद्वार व त्यापुढील देवड्यांचे अवशेष पाहायला मिळतात. प्रवेशद्वारातून खाली उतरून गेल्यावर डाव्या बाजूस भिंतींचे अवशेष दिसतात तसेच कातळात खोदलेल्या काही पायऱ्याही मिळतात.
प्रवेशद्वार पाहून किल्ल्यात शिरल्यावर समोरच एक भिंत दिसते, ती एका बांधीव टाक्याचीच भिंत आहार. हे लहान असून त्याची रचना मोठ्या टाक्याप्रमाणेच एका बाजूला कातळ व तीन बाजूंनी दगडी भिंत अशी केलेली आढळते. या टाक्याच्या एका बाजूला असलेल्या कातळात पन्हाळी खोदलेली आहे.या पन्हालीतून येणारे पाणी टाकायला लागून बांधलेल्या छोट्या हौदात पडेल आणि तो हौद भरल्यावर ते पाणी टाक्यात पडेल अशी योजना केलेली आहे. या रचनेमुळे गाळ हौदात जमा होऊन स्वच्छ पाणीच टाक्यात पडेल. या टाक्या जवळील कातळात काही पायऱ्या कोरलेल्या आहेत.
याशिवाय किल्ल्याच्या खालच्या बाजूस कातळात खोदलेल्या गुहा व टाक आहे. ते पाहण्यासाठी मोठ्या टाक्या जवळून खाली उतरून किल्ल्याच्या दक्षिण टोकाला वळसा घालून पूर्वेकडे जावे लागते. गुहा पाहिल्यावर आपली गडफेरी संपते. गुहे जवळून खाली उतरण्यासाठी पायवाट आहे. पण ती फारशी वापरात नसल्यामुळे वाटाड्या बरोबर असेल तरच या वाटेने उतरावे.
गडावरून दक्षिणेला पालघरचा देवकोप तलाव दिसतो.
गडावर पोहोचण्याच्या वाटा:
रेल्वेने : - बोईसर हे पश्चिम रेल्वेवरील महत्वाचे स्थानक आहे. असावा किल्ला पाहण्यासाठी बोईसर हे जवळचे स्थानक आहे. मुंबई सेंट्रलहुन सुटणाऱ्या काही पेसेंजर गाड्या बोईसरला थांबतात. तसेच विरार - डहाणू या दर तासाला सुटणाऱ्या गाड्या बोईसरला थांबतात. डोंबिवलीहून 5.33 ला सुटणारी गाडी मध्य रेल्वेवरील सर्वांसाठी सोईची आहे. असावा किल्ला बोईसर पुर्वेकडे आहे, पण किल्ल्यावर जाण्यासाठी बसेस व टमटम पश्चिमेला मिळतात. बोईसर पासून किल्क्यच्या पायथ्याचे वारंगडे गाव 8 किलोमीटरवर आहे.
रस्त्याने :- मुंबई -अहमदाबाद महामार्गावर मुंबई पासून 92 किलोमीटरवर बोईसरला जाणारा चिल्हार फाटा आहे. या फाट्यावरून बोईसरला जाताना 10 किलोमीटर वारंगडे हे गाव आहे.
वारंगडे गावात विराज फॅक्टरी आहे. वारंगडे गावातून विराज फॅक्टरीकडे जातांना फॅक्टरीच्या अगोदर उजव्याबाजूस बारीपाडा गावाकडे जाणार रास्ता जातो. या फॅक्टरीच्या कम्पाउंडला लागून जाणार रास्ता 850 मीटरवरील किल्ल्याच्या पायथ्याच्या बारीपाडा गावात जातो. गाव सुरू होण्यापूर्वीच अंगांवडीची बैठी इमारत डाव्या बाजूला दिसते. या इमारतीच्या बरोबर समोर एक कच्चा रस्ता किल्ल्याकडे जातो. पावसाळ्यात एक छोटा ओहोळ ओलांडून जावे लागते. या कच्च्या रस्त्याने 5 मिनिटे चालल्यावर डोंगर व रस्ता यांच्या मधून आडवा जाणारा नाला लागतो. या नाल्यावर 3 फूट पूल आहे. येथून गडावर जाण्यासाठी 3 वाट आहेत.
१)पहिला पूल पार करून सरळ चालत गेल्यास आपण असावा किल्ला व त्याला लागून असलेला डोंगर या मधील खिंडीतून गडावर जातो. पुढे ही वाट मुख्य वाटेला मिळते. हि वाट खड्या चढणीची असून दाट जंगलातून जाते. वाट फारशी वापरात नसल्याने वाटाड्या घेऊनच या वाटेने जावे. या वाटेने साधारणतः पाऊण तासात किल्ल्यावर पोहोचता येते.
२)पहिला पूल पार करून डाव्या बाजूस चालत गेल्यास आपण असावा किल्ल्याच्या डोंगराजवळ पोहोचतो. हि वाट खड्या चढणीची असून दाट जंगलातून जाते व किल्ल्याखाली असलेल्या गुहे जवळून गडावर जाते. हि वाट फारशी वापरात नसल्याने वाटाड्या घेऊनच या वाटेने जावे. पावसाळ्यात ही वाट टाळावी. या वाटेने साधारणतः पाऊण तासात किल्ल्यावर पोहोचतो.
३)पहिल्या पुलापाशी आल्यावर तो पूल न ओलांडता उजव्या बाजूच्या कच्चा रस्ता पकडावा. थोड्या अंतरावर दुसरा पूल लागतो. त्यापुढे तिसरा पूल आहे. हा तिसरा पूल पार केल्यावर समोरच्या टेकडीकडे जाणारी पायवाट दिसते. हि किल्ल्यावर जाणारी राजवाट आहे. किल्याच्या बाजूला असलेल्या डोंगराला वळसा घालून ही वाट हळूहळू चढत किल्ल्यावर जाते. हि वाट दाट झाडीतून जात असल्याने थकवा जाणवत नाही. किल्ल्याच्या डोंगरावर आल्यावर मात्र वाट खड्या चढणीची आहे. या वाटेने साधारणतः 1 ते 1.5 तासात आपण किल्ल्यावर पोहोचतो. हि वाट मळलेली व रुंद असल्यामूळे या वाटेने गडावर जाण्यासाठी वाटाड्याची आवश्यकता नाही.
राहण्याची सोय :- गडावर राहण्याची सोय नाही.
जेवणाची सोय :- गडावर जेवणाची सोय नाही.
पाण्याची सोय :- फेब्रुवारी महिन्यापर्यंत पाणी असते.
जाण्यासाठी लागणारा वेळ :- पायथ्यापासून गडावर जाण्यासाठी १.३० तास लागतो.
जाण्यासाठी उत्तम कालावधी :- जुने ते मार्च.
ट्रेकिंगकडे वळणारी तरुणाई आता हळूहळू गडसंवर्धनासाठी सुद्धा झटत आहे. दुर्गप्रेमींच्या माध्यमातून संघटन करुन सातत्याने मोहिमा घेत आहेत. या मोहिमांमुळेच किल्ल्यात मातीच्या ढिगाऱ्याखाली किंवा टाक्यांतील गाळात गाडले गेले अवशेष पुन्हा बाहेर येऊ लागतात. 'बा रायगड परिवाराने' रविवारी आयोजित 'किल्ले असावा' संवर्धन मोहिमेत असाच ऐतिहासिक ठेवा आढळून आला. किल्ल्यावरील सुकलेल्या पाण्याच्या टाक्यातील गाळ साफ करत असताना त्या गाळात गाडली गेलेली एक भरभक्कम चांगल्या स्थितीतील तोफ सापडली.
बोईसरजवळ असलेल्या 'असावा' किल्ल्याच्या संवर्धनासाठी जोशपूर्ण वातावरणात गाळ काढायला सुरुवात केली. पुढच्या ३० ते ४० मिनिटांनी तोफेचा पुढील भाग सर्वांना दिसला. त्यामुळे सगळ्यांनाच स्फुरण चढले. छत्रपती शिवाजी महाराज की जय... या घोषणांनी गडाचा कानाकोपरा दुमदुमून गेला. गेले वर्षभर चाललेल्या कार्याचे फळ या तोफेच्या रूपाने मिळाले असून यात प्रत्येक मोहिमेस हजर असलेल्या सर्व सहभागींचा मोलाचा वाटा आहे.
तज्ज्ञांच्या मते ही तोफ ब्रिटिशकालीन असावी. तोफेची लांबी १४० सेमी, तोफेच्या तोंडाचा व्यास ८.५ सेमी, मागचा परीघ ७४ सेमी तर पुढचा परीघ ५४ सेमी इतका आहे. तोफेवर इंग्रजी अक्षर 'बी' सदृश अक्षर कोरलेले आहे. पुढील मोहिमेत ही तोफ टाक्यातून वर काढून व्यवस्थितपणे साफ करण्यात येईल. पुरातत्त्व खात्याच्या मार्गदर्शनाखाली नीट जतन केली जाईल.
माहिती साभार - किल्ले महाराष्ट्र

Wednesday, 20 March 2024

२० मार्च १६६९ नखलचा किल्ला

 


२० मार्च १६६९ नखलचा किल्ला...
हा किल्ला मस्कत ह्या राजधानीपासून १२० किलोमीटर अंतरावर आहे.. हा किल्ला “सल्तनत ऑफ ओमान” ह्या देशात असून “अल बतिनाह” भागातील सर्वात महत्वाचा किल्ला आहे...
किल्ल्यात सुंदर संग्रहालय असून ते 'मिनिस्ट्री ऑफ हेरिटेज अँड कल्चर' कडून चालविले जाते ह्या किल्ल्याला आजून एक नाव आहे 'ह्यूसन अल हिम' ह्या किल्ल्याचा इतिहास पूर्व-इस्लामिक कालखंडातील आहे हा किल्ला अत्यंत प्राचीन असून इतिहासकारांच्या मते हा साधारण १५०० वर्षांपूर्वीचा आहे...
ह्या किल्ल्याचे 'नखल' हे नाव तिथे असणाऱ्या नखल ह्या प्राचीन गावावरून पडले आहे शतकानुशतके ओमान मधील बऱ्याच शासकांनी किल्याचा विस्तार आणी नुतनीकरण केले किल्यात सुधारणा केल्याची सर्वात जुनी नोंद हि ९ व्या शतकातील आहे ती सुधारणा इमाम सलत बिन मलिक अल खसुरी ह्यांनी केली किल्ल्याचा आजून विस्तार हा तेथील यामादि, नभानी, आणी यरुबी ह्या जमातींनी (tribe) केला १७ व्या शतकात ह्या किल्याचे बरेच पुनर्वसन झाले...
निझवा ह्या प्रादेशिक राजधानी पासून जवळच्या व्यापार मार्गांसाठी संरक्षणात्मक उपाय म्हणून ह्या किल्याचा वापर केला गेला वादी बनी खारुस चे इमाम (धर्म गुरु ह्यांचं मोठं वर्चस्व असायचं) आणी यराबा वंशाचे इमाम ह्या किल्ल्यात राहत होते नखल किल्ल्यातील सर्वात अद्वितीय वैशिष्ट्यांपैकी एक म्हणजे तो एकसमान आकाराचा नाही किल्ल्याचे बांधकाम हे उंच अश्या खडकांवर असल्याने किल्ल्यात बरेच चढ उतार आहेत ह्या उंच खडकांमुळे किल्ल्याची भव्यता छान दिसते किल्यात बरीच बांधकाम असून त्यात प्रामुख्याने एक मशीद, एक विहीर किल्लेदाराची कोठी, महिलांच्या राहायच्या खोल्या लहान मुलांच्या खोल्या, सैनिकांसाठीच्या खोल्या, किल्ल्यातील दरबाराची कोठी, आन धान्य साठवायचा खोल्या आणी कैद्यांचे तुरुंग असे अनेक प्रकार आहेत...
“छत्रपती शिवाजी महाराज” आणि ओमानचे संबंध :
ह्याच नखल किल्ल्याचे इमाम ‘सुलतान बिन सैफ’ ह्यांनी पोर्तुगिजांचा बिमोड करण्यासाठी छत्रपती शिवाजी महाराजांची मदत घेऊन आपल्याकडे मस्कतवरून अरबी आरमार पाठविले होते...
मुंबईकर इंग्रज सुरतेला २० मार्च १६६९ ला पत्र लिहितात कि.., “मस्कतहून ताजी बातमी अशी आली आहे कि १९ मोठी आणि ५-६ छोटी मिळून ४००० लोक असलेले एक अरबी आरमार हिंदुस्तानच्या किनाऱ्याकडे निघून गेले काहींच्या मते हे आरमार शिवाजीराजास मदत करण्याकरीता म्हणून जात असावे...”

Thursday, 1 February 2024

करंडीकर व झेरवाडी कर जाधव-

 






करंडीकर व झेरवाडी कर जाधव-
मूळपुरुष
तुकोजीराव
पुत्र दोन
१) चंदाजीराव हो करडीकर घराणे हो
१) येसाजीराव हो झेरवाडीकर
यास पुत्र तीन एक कन्या
१) भवानराव
२) यशवंतराव
3) रामराव... यांचे पुत्र भिवराव होय यास तीन पुत्र
१) भवानराव
१) माधवराव
३) नारायणराव
यातील भवानराव यांचे उल्लेख सदर पत्रातून आले आहे
__________________
पत्र चिटणीशी
इ. स. १७६३-६४
आर्या सितैन मया अलफ रबिलावल१४
श्री
जानोजी भोसले सेनासाहेबसुभा हे परराज्यात गेले होते याजकरितां यांची वतने वगैरे गांव जप्त केले होते;त्यास मशारनिले सरकारांत येऊन भेटले,
याजकरितां यांची वतने वगैरे मोकळी करून सुदामा प्रमाणे चालवणै म्हणोन
पत्रे ३परळीचे देशमुखी विशी पत्रे
१अवचितराव गणेश
१व्याकाजी माणकेश्वर व विष्णू नरहर
१ भावनी जाधव व कारकून किल्ले सजणगड
____
सदर जाधव घराणे हे किल्ले सज्जनगड येथे तत्कालीन काळापासून रामदासी नवमी उत्सवात धनुष्य बाणा चे मान या करंडीकर-झेरवाडीकर जाधव घराण्यात आहे आजपण दरवर्षी झेरवाडीतील जाधव घराणे येथे रामनवमी उत्सव साठी जातात सदर घराण्यातील अभ्यास करताना आढळल्या मुळे येथे दिले आहे
झरेवाडी, सज्जन गड येथील जाधव इनामदार!!!
जाधव यांचे सज्जन गडावर मानकरी असलेले ची नोंद .मानकरी जाधव गडावर हा धनुष्य बाण घेणून दासनवमी रोजी जातात .१००वर्षी अगोदरच्या या घराण्यातील भांडयावर जाधवराव इनामदार असे उल्लेख आहे .
तर कारंडीकर जाधव याकडे मुळे पाटीलकी असुन झेरवाडी येथे पाटीलकी वतन आढळून आले नाही अथवा आमच्या पर्यतं नोंदी आले नाही कारण सदर दोन्ही गावातील अंतर खुप कमी आहे व छत्रपती थोरले शाहू महाराजांनी आपल्या राज्याभिषेक नंतर जो इनाम दिले त्याठिकाणी कांरडीकर-झेरवाडीकर जाधव घराण्यातील लोकांना लोकवस्ती केले आहे
फोटो तील वास्तू आम्ही स्वत बघतील आहे त
या दोन्ही गावातील अनेक सरदार छत्रपती सातारा कर महाराजांच्या हुजूर कडे व खाजगी कडे होते व शिल्लेदार म्हणून अनेक लढवय्या वीर या दोन्ही गावातील जाधव-जाधवराव इनामदार घराण्यात झाले आहेत याबद्दल उल्लेख पून्हा कधीतरी देऊ
.............
तळटीप:मागील अनेक अभ्यासदौरात या घराण्याचे वंशज कडून१०० वर्षे अगोदरच काही जुन्या काळातील वास्तू
दाखवले होत्या त्यावर जाधवराव असे उल्लेख आढळतात पण अजुनही कागदपत्रे उल्लेख जाधव आहे त
आपले
मा श्री. संतोष झिपरे
अखिल भारतीय मराठा महासंघ इतिहास परिषद महाराष्ट्र राज्य प्रदेश अध्यक्ष
९०४९७६०८८८

Friday, 19 January 2024

#श्री_कर्णेश्वर_मंदिर कसबा, संगमेश्वर,रत्नागिरी

 

कसबा, संगमेश्वर,रत्नागिरी
 ✍️ शैलेश ज्ञानदेव तुपे









कोकणाला लाभलेल्या निसर्गाबद्दल,इथल्या प्राचीन मंदिराच्या अद्भुत स्थापत्यशास्त्राबद्दल बोलावं, लिहावं तेव्हढ कमीच. मागच्या पोस्ट मध्ये सोमेश्वर मंदिर राजवाडी आणि सप्तेश्वर मंदिराची भ्रमंती केली प्रत्येक मंदिराच एक वेगळेपण पाहायला मिळले.आज रत्नागिरीच्या संगमेश्वर तालुक्यातील संगमेश्वर रेल्वे स्टेशन आणि बसस्थानक, मुंबई -गोवा महामार्गापासून जवळ असलेल्या कसबा मधील प्राचीन श्री कर्णेश्वर मंदिराची भ्रमंती करणार आहोत.
अलकनंदा,वरूणा व शास्त्री नदीच्या संगमावर बसलेले हे संगमेश्वर.महामार्गावरील येथून ३ कि.मी. आतमध्ये कसबा संगमेश्वर हा भाग आहे.सुरूवातीला गावात प्रवेश केल्यावर छत्रपती संभाजी महाराजांचे स्मारक आहे.त्या मागून सरळ गेलेल्या रस्ता थेट मंदिरापर्यंत घेऊन जातो .श्री कर्णेश्वर शिवमंदिर २६ मीटर लांब व २३ मीटर रूंद असून दिड मीटर उंचीच्या जोत्यावर उभारले आहे. मुख्य प्रवेशद्वार पूर्वेला आहे. तर दक्षिण आणि उत्तर या दोन्ही बाजूकडून मंदिरात प्रवेश करण्यासाठी एकेक प्रवेशद्वार आहेत.पूर्वेच्या दारातून आत गेले की प्रवेशद्वाराच्या बाजूला व्दारपाल आहेत.मुखमंडपात मध्यभागी वर्तुळाकार घुमट कोरलेला आहे.त्यामधील दगडी झुंबर पाहण्यासारखे आहे.त्याच्या खाली अष्ट दिक्पाल त्यांच्या वाहनावर बसलेले दाखवले आहेत समुद्रमंथन, यशोदा दधीमंथन हे प्रसंग कोरलेले आहेत..दरवाजाच्या वरच्या बाजूला शेषशायी विष्णू असून त्यावर दशावतारी शिल्प कोरलेली आहेत.दरवाजा वर व्दारशाखा नक्षीकाम करण्यात आले आहे.सभामंडपात आल्यावर रंगशिळेवर नंदी विराजमान आहे. सभामंडपाच्या खांबावर विविध नक्षीकाम करण्यात आले आहे.इतर मंदिरा पेक्षा इथे जरा वेगळेपण पाहायला मिळते ते म्हणजे साधारण काही मंदिरातच्या खांब आणि तुळ्या च्या मध्ये यक्ष किन्नर मंदिराचा भार त्यांच्या खांद्यावर घेतलेले आहे असे दाखवण्यात येते परंतु या मंदिरात यक्षांच्या जागी गणपती, नृसिंह ,सरस्वती या देवताच्या मुर्ती कोरलेल्या आहेत.मंदिरात ब्रह्मदेव,शेषदारी विष्णू,वरदलक्ष्मी या देवतांच्या मूर्ती आहेत.तसेच छतावर वेगवेगळे नक्षीकाम पहायला मिळते.एक गद्यगळ आहे.गाभार्याच्या व्दारावर पण नक्षीकाम करण्यात आले आहे.गाभार्यात श्री कर्णेश्वराचे शिवलिंग आहे.मंदीरात गेल्यावर मंदीरातील पुजारी भाविकांना मंदिरा बद्दलची माहिती सांगत असतात.मंदिराच्या उत्तर, दक्षिण दरवाजावर पण नक्षीकाम करण्यात आले आहे.इतर मंदिरात शिवलिंगावर अभिषेक केल्यावर जे पवित्र जल बाहेर पडले त्याठिकाणी गायमुख पहायला मिळते परंतु इथे मकर मुख आहे.मंदिराच्या सभोवताली रामायण, महाभारतातील प्रसंग कोरलेले आहेत. मंदिराच्या मागील बाजूस उमा महेश्वराची मुर्ती आहे.मंदिराचे मूळ शिखर आता अस्तित्वात नाही. सध्याचे शिखर हे नंतर जीर्णोद्धार केला तेव्हा बांधलेले आहे. मंदिराच्या प्रांगणात दिपमाळ तसेच सुर्यदेवाचे आणि गणपतीचे मंदिर आहे.
'संगमेश्वरमाहात्म्य' नावाचा एक जुना ग्रंथ आहे. त्यात या मंदिरनिर्मितीबद्दल एक कथा येते. त्यानुसार चालुक्य घराण्यातील धनुर्धारी राजाला नाग, कर्ण, सिंघण असे तीन शूर पुत्र होते. यांचा मांडलिक राजा मारसिंह हा शिलाहारवंशीय होता. करवीर क्षेत्री त्यांनी श्री केदारेश्वर पाहिला. तेव्हा राजा कर्णाच्या मनात आपणही असेच एक भव्य मंदिर बांधावे असा विचार आला. कोल्हापूरच्या अंबाबाईचं मंदिर बांधणाऱ्या स्थापतीकडून मग त्याने कोट्यावधी सुवर्णनाणी खर्चून हे मंदिर बांधून घेतलं, असे उल्लेख संगमेश्वरमाहात्म्य या ग्रंथात आलेले आहेत..पराक्रमी चालुक्य राजा कर्ण याने हजार वर्षांपूर्वी हे मंदिर बांधले. म्हणून कर्णेश्वर नाव पडले. मंदिराच्या निर्मात्याला कर्ण राजाने दहा हजार सुवर्ण मुद्रा दिल्या‌. या कर्णेश्वर मंदिराच्या निमित्ताने कर्ण राजाने या भागात तब्बल तीनशे साठ मंदिरे बांधून घेतली. आज त्यातील सत्तर एक मंदिरे आजूबाजूला आहेत. संगमेश्वर दक्षिण काशी म्हणून नावारूपाला आले असते.
सन २०१२ मध्ये पुरातत्व विभागाने श्री कर्णेश्वर मंदिराचा राज्य संरक्षित स्मारक म्हणून सामाविष्ट केले आहे. छत्रपती संभाजी महाराजांच्या पदस्पर्शाने पावन झालेले तसेच फितुरीने मोगलांच्या हाती लागलेले दुर्दैवी सरदेसाई वाडा याच ठिकाणी आहे.कर्णेश्वराचे मंदिर सोडून इतरही छोटीमोठी मंदिरे या ठिकाणी आहेत. आवर्जून वेळात वेळ काढून नक्की बघा.
✍️ शैलेश ज्ञानदेव तुपे

Tuesday, 2 January 2024

#श्री_सप्तेश्वर_मंदिर कसबा, संगमेश्वर,रत्नागिरी

 













#श्री_सप्तेश्वर_मंदिर
कसबा, संगमेश्वर,रत्नागिरी
कोकणला ऐतिहासिक आणि निसर्गाचा खुप मोठा वारसा लाभलेला आहे.कित्येक वेळा जाणे झाले तरी काहींनी काही राहून जाते मग ओढ लागते पुढच्या भेटीची. रत्नागिरीच्या संगमेश्वर तालुक्यात हे 12 व्या शतकातील श्री सप्तेश्वर मंदिर.
कसबा मधील कर्णेश्वर मंदिर बघून झाल्यावर जवळच हे सप्तेश्वर मंदिर आहे. मुंबई -गोवा महामार्गावर शास्रीपुलाच्या पुढे एक पेट्रोल पंप आहे त्याच्या थोडे पुढे गेल्यावर डाव्या हाताला वरच्या बाजूला ITI चे शासकीय कॉलेज कडे जाणारा कच्चा रस्ता आहे श्री धन्वंतरी हॉस्पिटलच्या समोरच्या रस्त्याने गेल्यास 15-20 मिनिटांत मंदिरा जवळ पोहोचतो. रस्ता लहान आहे तसेच मध्ये मध्ये कच्च्या रस्ता असल्याने लहान गाड्यांचं इथपर्यंत घेऊन येऊ शकतात.मंदिरा भोवती घनदाट जंगल आहे. देवराई मध्ये मंदिर असल्यामुळे शांतता असते. मंदिर चारही बाजूंनी तटबंदीने बंदिस्त आहे प्रवेश करण्यासाठी दोन मार्ग आहे. हे शिवमंदिर पश्चिमाभिमुख आहे. वाकाटक राजांनी, शिलाहार राजवटीत इ. स. 12 व्या शतकात बांधले. या मंदिराला सिमेंटचे स्पास्टर केल्यामुळे मंदिराचे जुणे पण नाहिशे झाले आहे.मंदिरात कुठेही नक्षीकाम केलेले दिसत नाही.सभामंडपात नंदी विराजमान आहे गाभाऱ्याच्या प्रवेशव्दारावर गणरायाची मूर्ती आहे गाभाऱ्यात शिवलिंग आहे.मंदिराच्या डाव्या बाजूला श्री वैजनाथाचे छोटं मंदिर आहे.मंदिराच्या बाहेर दिपमाळ आहे. एक दगडी चाकं आहे. सप्तेश्वर महादेवाचे मनोभावे दर्शन घेऊन तेथील प्रसिद्ध अशा बारव कडे जाणारी वाट आहे.इथे अतिशय सुंदर प्रकारे जल व्यवस्थापन केलेले बघायला मिळते.
सात प्रवाहांचा स्वामी म्हणजे सप्तेश्वर. नैसर्गिक सात पाण्याचे प्रवाह एकत्र होऊन अलकनंदा नदीचा उगम याठिकाणी झाला आहे.सात प्रवाहाला सात मंदिरे दगड व चुना वापरुन बनवली आहे.प्रत्येक कमाणी वर कमळपुष्प कोरलेली आहेत तसेच वरच्या बाजूला शरभशिल्प आहेत. आत मध्ये शिवलिंग आहे. पुढे गायमुखातून बनवलेल्या बारव मध्ये पाणी पडले. हा कुंड पुर्ण भरल्यावर पुढच्या कुंडात पाणी जाते.या कुंडातून नदीच्या पाण्याचा प्रवाह ओढ्यामार्गे खाली जाऊन कजबा येथे शास्त्री नदीला श्री संगमेश्वर मंदिराजवळ मिळतो.
स्वच्छ व शांत वातावरणात, निसर्ग सौंदर्याने नटलेल्या मंदिरात आवश्य भेट द्या.
✍️ शैलेश ज्ञानदेव तुपे

Monday, 1 January 2024

माचणूर किल्ला ( ता.मंगळवेढा जि.सोलापूर )

 







माचणूर किल्ला ( ता.मंगळवेढा जि.सोलापूर )
(इतिहासवाटा - ८४)
सोलापूर जिल्ह्यातील मंगळवेढे तालुक्यात भीमानदी तीरावर माचणूर येथे मोगल बादशहा औरंगजेबाने १६९६ मधे भुईकोट किल्ला निर्माण केल्याचे बोलले जाते. सोलापूर शहरापासून सुमारे ४५ कि.मी.अंतरावर तर मंगळवेढे या तालुक्याच्या गावाहून सुमारे १२ -१३ कि.मी.अंतरावर हा इतिहासाचे अवशेष सांभाळून उभा आहे.तर शिवभक्तांचे श्रद्धास्थान असलेल्या श्री सिद्धेश्वर देवालयाचा अप्रतिम शिल्पकलायुक्त परिसर भाविकांना भक्तिरसात तल्लीन करतो. भीमानदी तीरावर वसलेले माचणूर हे लहान खेडेगाव जरूर आहे पण याला नदीपात्राने घातलेला वळसा व वृक्षाच्या घनदाट अस्तित्वाने वातावरणात शितलता जाणवते. भीमा नदीच्या तीराकडे जाताना वेगवेगळ्या वृक्षाच्या पटांगणाच्या नदी बाजूला समांतर अशी घडीव तटबंदीतील भव्य मंदिर समुहाचे प्रवेशद्वार दिसून येते. प्रवेशद्वारातून प्रवेश केल्यावर नदी प्रवाहाच्या दिशेने उतरत जाणारा दगडी फरसबंदी मार्ग लागतो. डाव्या बाजूला साधू पुरूषाचे समाधिस्थळ तर उजव्या बाजूला दगडी बांधकामातील मंदिर दृष्टीस पडते. दोन्हीहि बाजूला चुनाव वीटांमधे बांधलेले मिनार आहेत. या मिनारातून अंतर्गत भागातून टोकाकडे जाणारा जिना आहे. त्यानंतर दगडी फरसबंदी उतरत असताना श्री भवानीमाता मंदिर तुळजापूरच्या मंदिर परिसरात असल्याचा भास होतो कारण दोन्हीहि मंदिराच्या स्थापत्यशैलीत कमालीचे साम्य आहे.समोर दक्षिणोत्तर तटबंदीतील दुसरे प्रवेशद्वार असून उत्तरेस तटबंदीच्या समांतर असे नदीप्रवाहकडे जाणारे द्वार आहे. डाव्या बाजूच्या तटबंदीतील देवकोष्टकात विशाल शिवलिंग पाहून नकळतच भक्ती व श्रद्धेने दोन्ही कर जोडले जातात. दगडी कमानी प्रवेशद्वारातून प्रवेश करतानाच चौबाजूंच्या दगडी तटबंदीतील मोकळ्या फरसबंदीच्या मध्यवर्ती ठिकाणी उत्तरामुखी हेमाडपंति शैलीतील दृष्टीस पडते. शांत वातावरण, परिसरातील प्राचीन पिंपळवृक्षाचा गोलाकार पार, शिवभक्तांचा वावर एक वेगळी अनुभूती देण्यास पुरेसा आहे.चारहि बाजूच्या तटबंदीत भक्तांच्या विसाव्यासाठी निर्माण केलेल्या दगडी कमानी ओव-या. याच प्रवेशद्वाराच्या दक्षिणोत्तर तटबंदीत दुमजली भक्तनिवास वा साधूंच्या निवासाची देखणी व्यवस्था दिसून येते. श्री सिद्धेश्वर मंदिर उत्तराभिमुखी असून सभामंडप व गर्भगृह अशा रचनेत आहे.सभामंडपाच्या पूर्वेकडील तीन कमानीचा भाग आहे तर पश्चिमेकडील बंदिस्त भिंत असून याच भिंतीत शेंदूर लेपनातील प्रसन्न गणपतिची मूर्ती विराजमान आहे. मंदिरासमोरील आभुषणांनी युक्त नंदी असून शिंगांच्या अग्रावर सोनेरी शेंभ्या चित्त वेधून घेतल्याखेरीज राहत नाही. श्री सिद्धेश्वराच्या गर्भगृहात प्रवेश करण्यासाठी दोन अडीच फुटाचा मार्ग असून उत्तरेस पन्हळी असलेले शिवलिंग दर्शनाने आत्मिक समाधान मिळते. डाव्या बाजूच्या कोपऱ्यात बंदिस्त काचेत श्री सिद्धेश्वराचा धातूचा मुखवटा ठेवलेला आहे. दर्शन घेऊन आल्यावर समोरच्या ओव-यातून नदीपात्राकडे जाणारा दरवाजा असून या दरवाजातून नदीपात्रातील जटाशंकराचे दगडी बांधकामातील मंदिराकडे जाणारा भव्य कठडायुक्त पायरीमार्ग आहे. चौहोबाजूंनी भीमानदीच्या पाण्याने वेढलेल्या जटाशंकर मंदिराचा नेत्रसुखकारक देखावा पाहून पूर्वजांच्या उच्चदर्जाच्या स्थापत्यकलेचा अचंबा वाटल्याशिवाय राहत नाही. श्री सिद्धेश्वर मंदिर समुहातील देवदर्शन झाल्यावर जवळच असलेला माचणूर किल्ला पाहाण्यासाठी आपली पावले वळतात.
मंदिर व किल्ला यांच्या दरम्यान गावातील वसाहत असून गावाची वसाहत संपल्यावर श्री सिद्धेश्वर मंदिराच्या समांतर भीमानदीच्या तीरावर हा भुईकोट निर्माण केलेला आहे. औरंगजेबाची दक्षिण मोहीम सुमारे अखंड पंचवीस वर्षाची होती. दक्षिणेतील मराठशाही संपविण्यासाठी लाखोंची फौज, खजिना घेऊन आलेला आलमगीर स्वतः येथील मातीत मिळाला पण दख्खन जिंकू शकला नाही. भीमा नदीच्या विशाल पात्रा लगतच सपाट माळरानावर साधारणतः अंडाकृती आकाराचा माचणूरचा भुईकोट किल्ला आपला ऐतिहासिक कालखंड व्यक्त करण्यास उत्सुक आहे. किल्ल्याला पूर्वाभिमुखी मुख्य प्रवेशद्वार असून प्रवेशद्वाराच्या बाहेरील चौबाजूस भिंतींनी बंदिस्त केलेले असल्याने ते लक्षात देखील येत नाही. साधारणतः पंधरा फूट उंचीचे दगडी प्रवेशद्वार तर आतील दोन्हीहि बाजूला सुरक्षारक्षकांच्या देवड्या आहेत. किल्ल्याची सुमारे तीन फूट रूंदीची व पंधरा फूट उंचीच्या तटबंदीची बरीचशी पडझड झालेली आहे. संपूर्ण तटबंदीला वापरलेला दगड हा लहान काचळीचा असून चौकोनी अथवा आयताकृती दगड अजिबात नाही. मुख्य प्रवेशद्वाराच्या डाव्या बाजूस किल्ल्यात असणारी एकमेव विहीर दगड मातीने भरून गेली असून तेथे झुडुपांचे साम्राज्य झाले आहे. तटबंदी अनेक बुरूज असून इतर भुईकोट अथवा डोंगरी किल्ल्याच्या तुलनेने अतिशय लहान आहेत. अस्तित्वात असलेल्या तटबंदीवर चढ उतार करण्यासाठी सहा ठिकाणी अरूंद पायरी मार्ग आहे.नदी तीराच्या बाजूची तटबंदी नदीपात्रात ढासळलेली आहे. पूर्वेकडील मुख्य प्रवेशद्वाराखेरीज दक्षिण व उत्तरेस लहान तटबंदीतील दरवाजे असल्याचे दिसून येते तर नदीपात्राच्या ढासळलेल्या तटबंदीतून नदीपात्रात उतरणा-या काही दगडी पायऱ्या अस्तित्वात असल्याने तेथे देखील किल्ल्याबाहेर पडण्याचा मार्ग असल्याची शक्यता वाटते. किल्ल्याच्या नैऋत्येस उत्तराभिमुख मुस्लिम प्रार्थनास्थळ असावे, तर त्याच्या शेजारीच पूर्वाभिमुख घडिव दगडी बांधकामातील वास्तू सुस्थितित असून प्रमुख राज्यकर्त्याच्या किंवा सेनापतिच्या वास्तव्यासाठी निर्माण केली असावी. तीनचार एकर भूभागावरील किल्ल्यात इतर कोणते बांधकाम असल्याचे आढळून येत नाही. मुळात मोगलांनी ह्या किल्ल्याची निर्मिती ही सैन्याच्या छावणीसाठी केली असावी. औरंगजेबाने मराठ्यांशी जो झगडा सुरू केला होता त्यासाठी लागणारा पैसा हा देणे त्याचीच जबाबदारी असल्याने संताजी घोरपडे, धनाजी जाधव व इतर मराठा सरदारांनी औरंगजेबाच्या सैन्यावर अचानक छापा घालून संपत्ती लूटण्याचे प्रकार होत होते म्हणूनच आपली संपत्ती व दारूगोळा सुरक्षित रहावा म्हणून माचणूर किल्ल्याची निर्मिती संभवनिय वाटते. अज्ञात ऐतिहासिक घटनांचा साक्षीदार असलेल्या माचणूर किल्ला पाहाण्यासाठी एक तासाचा वेळ पुरेसा असून मराठ्यांच्या पराक्रमाचा अबोल पुरावा एकदा नक्कीच पाहिला पाहिजे.
©® सुरेश नारायण शिंदे, भोर
shindesn16@gmail.com